Wróciłam i jestem :) a co się działoooo :)))

Jejku jejku :)
Wróciłam Kochane, cała i zdrowa :) Przeżyłam :)

Co tu dużo mówić, odzwyczaiłam się od TAKIEGO życia. Po przyjeździe w poniedziałek rano miałam jakiś nagły atak depresji, co poskutkowało płaczem i chęcią jak najszybszego powrotu do domu, jednak dzięki mamie która kazała mi przynajmniej jechać zobaczyć te warsztaty - zostałam ;)

Czuję się jakbym wpadła na tydzień do pralki, wywirowało mnie, było głośno kolorowo szybko i właśnie mnie wypluło z powrotem :)

Ale, pomijając momenty ;) było SUPER :)
Poznałam dziewczyny, tak samo nakręcone na szycie jak ja :), uczestniczki warsztatów, z którymi mogłam godzinami rozmawiać o krojeniu, szyciu, ściegach, maszynach tkaninach itd :))), poznałam dwie cudowne Agnieszki - z bloga Sorisso i Bramsole - i było głośno, kolorowo i chyba nasz śmiech było słychać daleeeekooo :))) no czad :) Naprawdę jestem pod wrażeniem jakości spotkania :))


Nie miałam tak naprawdę ani chwili oddechu, chociaż wydawało mi się, że czasu będę miała mnóstwo! Jakie ja plany miałam :) hehe, zapomniałam tylko że to Warszawa i że korki są i że wszędzie daleko ;)

W domu czekała na mnie góra prania i brudne podłogi ;) no i obrażone dzieci. Szczególnie Krystyna nie chce mi wybaczyć. Wyszłam dziś do rodziców na 15 minut i ona przez te 15 minut ryczała pod drzwiami.. Nie wiem jak na to zareagować, biedna, ale trochę terroryzuje :)

Mam taki mętlik, że ciężko coś sensownego napisać, tak czy siak głowę mam pełną pomysłów i planów, powera też mi nie brak, więc uważajcie ;))))

Aha, planuję przed Świętami jeszcze zorganizować mini warsztaty w Warszawie - szycia - więc jakby ktoś był chętny, to dajcie znać, żebym wiedziała czy jest sens :))
Generalnie chciałabym żeby warsztaty trwały kilka godzin, a ich rezultat żeby każdy wyniósł w dłoni ;)
Na początek myślę o warsztatach pt "szybkie kapcie" - czyli mini kurs obslugi maszyny i uszycia gotowych kapci. Przed Świętami prezent jak znalazł :)
No to jakby co, to wiecie ;)



Kilka zdjęć ku pamięci :)
Zdjęcia mało ostre ;) ale i tak cud że aparat przeżył, postawiony na spiczastej barierce ;)) Nad schodami :))



:)) Oj ale naładowałam akumulatoryy :))) Dzięki Kochane wszystkie moje wariatki :))
Moniko, Justyno, Zofio, Magdo, Reniu, Agnieszko i Agnieszko :)) Strasznie się cieszę, że Was poznałam :)))))) Inspirująco tak bardzo bardzo!!


Oszołomiona Zu

Uwaga spotkanie :))

Uwaga uwaga,

Wszyscy chętni spotykają sie jutro - środa - o godzinie 18 pod kolumną Zygmunta :))
Dziewczyny, które sie wybierają proszę wyślijcie mi swoje numery tel na maila :)

Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia,

Zu

Pierwszy wyjazd bez ogona - strach, przerażenie i wyrzuty sumienia.

Ech..
Słuchajcie :) Planuję wyjazd do Warszawy - nie mówię, że jadę, bo wiecie jak to ostatnio z naszymi planami było. Tak więc, jeśli nic się nie wydarzy niespodziewanego, to w nocy z niedzieli na poniedziałek jadę do Warszawy na warsztaty kroju i modelowania. Jak o tym myślę, to normalnie trzęsę się jak galareta - po pierwsze, że musze ( chcę!) zostawić dzieci, dom i takie tam, po drugie że będę tam sama przez 5 dni, a po trzecie, że jak ja tam sobie poradzę :)?
Wiecie jak wyglądał mój wyjazd do Ikei na jeden dzień ;) Dzikus ze wsi.
A tu się porwałam na takie cuś. Najgorsze będzie chyba wyjście z domu ;) - w nocy zostawienie śpiących cieplutkich nóżek..ech.
Wiem że jak już będę na miejscu, to będę miała tyle rzeczy do zrobienia ( trzeba wykorzystać pobyt ;) że myślę, że będzie fajnie. Ale jak narazie trzęsę portkami że hoho.

Ja nie pamiętam jak się autobusem jeździ :) I w ogóle jakoś jeszcze sobie siebie nie wyobrażam ;)
Ech..brrr. trzymajcie kciuki. I żeby zima nastała dopiero po moim powrocie :)

Adrenalina powoduje że dużo szyję ;)) ale w sumie cały czas podobne rzeczy. Nie mam czasu żeby zrobić coś nowego, bo cały czas nie mogę się jakoś "obrobić" :)


Kapciochy różane ;)


I wełniana kopertówa :) z folkowym wnetrzem :)



Ojoj już tylko 3 dni....brrrrrr!!!

Zu

Podsumowując

Ponieważ dobiegła końca kampania Tefal, chciałam podsumować te kilka dni z generatorem. Model jaki testowałam to Model GV7250.
Ponieważ miałam bardzo mało czasu, prasowałam co popadło ;)
Chyba zawsze tak jest z czymś "nowym" - że się chce tego używać ;) Z czasem zapęd się kończy ;) ale ba początku jest szaleństwo. Podobno trzeba uważać z piłą motorową, żeby nie wyciąć wszystkich drzew ;))

Generalnie generator ;) według mnie ma jedną wadę - cenę.
Oprócz tego nie zauważyłam, żeby mi coś w nim przeszkadzało. Poręczny jak na swoją wielkośc, szybko się nagrzewa ( naprawdę!), kabel można schować, łatwo się prasuje nawet syntetyczne tkaniny, a - no i sama "rączka" jest lżejsza od zwykłego żelazka.

Według mnie taki "ułatwiacz" to coś z półki "thermomixa" "roomby" o takich innych drogich ale pomocnych rzeczy.

Podsumowując - generator według mnie jest idealny na prezent - na przykład ślubny, rocznicowy - czy jakiś inny :)
Nie wierzę, że ktoś by się nie ucieszył :)
No albo dla kogoś "bardziej bogatego" :)

Ja z żalem się z nim rozstanę, bo było mi z nim wygodnie :)

Pozdrawiam i dziękuję za uwagę :)

Zu

Lekcja szycia kapci peep toe - z tefalem w tle ;))

Kochane, wykorzystując okazję, że mam kamerę, a mam bo testuję generator Tefal, nagrałam filmik - poradnik - jak uszyć kapcie peep- toe.
Wiele z Was mnie o to pytalo, wiec prosze :) Mam nadzieje, ze zrozumiecie cos cokolwiek :) Jakby co, to pytajcie, postaram sie rozjasnic :)

Oprócz tego poprasowalam sobie jeszcze generatorem i jak do tej pory nie zauwazylam zadnej wady oprocz ceny. No moze kolejna wade zauwaze jak rachunek za prad przyjdzie ;))
Na podsumowanie jednak przyjdzie jeszcze czas, bo kampania konczy sie 18tego listopada.
W kazdym razie uprasowalam nawet koszule Michala, co rzadko sie zdarza, bo zazwyczaj jest tak - jak i tym razem zreszta, ze wraca ze szkoly, rzuca plecak i leci na drzewo, albo pali ognisko i i tak wszystko po jednym wyjsciu jest do prania.

Aha, padl mi laptop, wrocil dzis z naprawy, ale niestety nadal nie funguje tak jak powinien. Korzystam z pozyczonego, i tu sie jakies cuda dzieja jak probuje wpisac polska literke - wiec wybaczcie ich brak.

Aha, jak zwykle troche naszylam roznych rzeczy, jak nie padne na twarz, to pokaze ;)

Aha, postaram się jeszcze wrzucić zdjęcie tego wykroju potem :)

Film idzie!! O tefalu!

Słuchajcie, jestem w trakcie przesyłania filmiku pt "ja i generator" ;) - mam nadzieję, że uda się go przesłać, bo jest długi, a ja mam słaby internet.
Ale oby.

Nie wiem czy się Wam spodoba, czy nie - w każdym razie tak wyglądał mój pierwszy kontakt z tym urządzeniem.
Moje wrażenia ? Ogólnie pozytywne, ale.. ta cena! Gdybym miała wór pieniędzy na zbyciu, to pewnie chciałabym taki mieć :) Bo to jest jakieś ułatwienie życia.

No to idę się upić ;) żeby jakoś znieść to wystąpienie bądź co bądź publiczne ;))

Zu

PS. WIdzę, że coś sie nie mieści w kadrze, wobec czego podaję linka TUTAJ tu się mieści ;)
Uwaga, jeszcze druga część!


Myślałam, że to trwało dwie minuty, a trwało 15!! Jakby ktoś chciał obejrzeć nieucięte, to TUTAJ

UFF :)

Będziemy testować!

Kilka dni temu z radością przyjęłam zaproszenie do udziału w kampanii firmy Tefal. Moim zadaniem jest przetestowanie generatora pary Express Anti Calc GV7250. Napisałam że z radością? Ha, bo właśnie zajechałam mój stary generator - i z miłą chęcią wypróbuję taki co to niby się nim szybciej prasuje o 30% podobno :)
Od tych kilku dni od których wiem, że we wtorek mam go dostać, niczego nie prasuję - co skutkuje stertą atakujących ciuchów, pościeli i innych pogniecionych rzeczy ;)

No ciekawe, ciekawe..


Będę zdawać relację na bieżąco niemalże, bo do końca kampanii niewiele zostało - i obiecuję pisać prawdę, tylko prawdę i całą prawdę :) ( Znacie jakie są trzy góralskie prawdy nie ;)??

Aha - będę nagrywać filmiki pokazujące generator w akcji :) Kurde, kiepska ze mnie aktorka, mam nadzieję, że para utworzy zasłonę dymną :)


Pozdrawiam serdecznie i idę kończyć kopertówkę ;)

Zu

Żeby znowu było kolorowo!

Kilka moich ostatnich wpisów miało kolor szary.
Mam nadzieję, że takie będą się zdarzać bardzo rzadko.

Ten wpis będzie kolorowy. Bo mam taką chęć życia i działania jak jeszcze nigdy. Chcę kochać, jeść, biegać, bawić się, uczyć, szyć -po prostu żyć! Chcę wyrwać od życia jak najwięcej! Wszystko co najlepsze!

W szale szycia, niejedzenia i niespania powstało kilka rzeczy:

Kolejna torba hobo - jestem zakochana w ich kształcie i w tym jak się układają " na człowieku".


W środku jest etui na telefon, którego jakoś nie udało się uwiecznić na zdjęciu.

Do kompletu powstał portfel, w takich samych kolorach.



Powstała również kolejna szara hobo - z paseczkowym wnętrzem.


I kapcie :)




I jeszcze taki słodki portfelos - mam nadzieję, że nie zdradziłam żadnej "tajemnicy" pokazując te zdjęcia ;)





I jeszcze kilkanaście innych rzeczy:)

Z racji strasznej mocy twórczej postanowiłam się "rozwinąć" i szykuję sobie większą pracownię, w kamienicy na rynku w Krośnie. Myślałam, że zrobię to jak Krysia będzie starsza, ale teraz wiem, że nie mam na co czekać - a nawet wszystko składa się tak, że będę miała możliwość tam działać już niedługo. Zresztą pomysłów mam mnóstwo :)
Także uwaga! NADCHODZĘ :))

ZU

Wyniki candy!

Zgodnie z obietnicą drogą losową wybrałam dwie osoby, które nagrodzę kapciochami.
Bardzo dziekuję za udział w zabawie wszystkim biorącym udział ;) Szkoda, że zbiegło się to z takim smutnym czasem u nas.
Także uwaga uwaga:

Jedną parę kapciochów wygrała: Nelka
Drugą parę: Patrycja

Bardzo proszę dziewczyny o szczegóły - jakie kolory, wzory rozmiary :) No i serdecznie gratuluję:)

Do losowania użyłam internetowego losowacza, niestety nie miałam jak zrobić tego jakoś fajniej.



Dużo myśli kłębi mi się w głowie.
Z jednej strony jest mi smutno i jestem przygnębiona, szczególnie jak widzę cierpienie mojej Mamy - tak, że nie chce mi się nic, a z drugiej mam niesamowity "power" do działania. Tak naprawdę uszyłam bardzo dużo rzeczy przez ostatnie kilka dni, nie chce mi się ani spać, ani jeść. A jak szyję to jakoś tak mi dobrze.
Życie jest tak kruche i ulotne, tak bardzo chciałabym wykorzystać każdą sekundę i niczego nie żałować.
Śmierć mojej Babci i Dziadka dosadnie uświadomiła mi, że nie jestem już dzieckiem, że jak ja byłam w wieku moich dzieci, to moi dziadkowie byli w wieku moich rodziców - a przecież ja tak dobrze to pamiętam i przeraża mnie jak szybko to minęło!

Powtarzając za Rybowiczem:

Nie, nie zrobisz nic.



Trzeba żyć!

Po prostu trzeba żyć!

Trzeba żyć!

Trzeba żyć w więzieniu

i trzeba żyć

w zakładzie dla obłąkanych.

Trzeba żyć, po prostu trzeba żyć!



Na obczyźnie

i w nieznośnej

domowej atmosferze.

Trzeba żyć

z listem gończym za tobą

i z wyrokiem śmierci

bez apelacji.

I z rakiem płuc.

I kiedy statek tonie.

I kiedy samolot spada.

I kiedy już nie można żyć,

już nie.

Trzeba żyć!



Trzeba żyć!

Po prostu trzeba żyć!

Trzeba żyć,

gdy zawierucha

i mróz,

i brak butów na zimę.

Gdy strasznie źle,

i gdy jeszcze gorzej.

Gdy brak listów

i pieniędzy,

i brak nadziei:

trzeba żyć!



Gdy brak dziecka i kobiety,

w ogóle kogoś bliskiego:

jeszcze musimy żyć.

Trzeba żyć w szpitalu,

i w strasznej nędzy,

i w strasznej rozkoszy.

Żyć, po prostu trzeba żyć!



Nie, nie zrobisz nic.

Trzeba żyć!

Po prostu trzeba żyć!

Trzeba żyć!

Trzeba żyć z przyjaciółmi,

i bez przyjaciół.

Z wrogami.

W Polsce.

Trzeba żyć,

po prostu

trzeba żyć!






Zu

Pierwszy listopada

Dzielę się z Wami kolejną smutną dla mnie informacją.
Dziś zmarł mój dziadek. Przemijalność i nieuniknioność przeraża.